Επιτέλους: Κριτική της Ηγεμονίας Χριστόδουλου

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=712657

Στο στόχαστρο γνωστών προσωπικοτήτων βρέθηκε ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του Μανώλη Βασιλάκη Η Μάστιγμα του Θεού, 666 σελίδες με τον λόγο και τα έργα του Αρχιεπισκόπου, το οποίο στάθηκε επίσης αφορμή να συζητηθούν οι σχέσεις Εκκλησίας-Κράτους.

Ο βετεράνος της Αριστεράς Λεωνίδας Κύρκος, ήταν από τους κύριους ομιλητές και λίγο πριν αρχίσει η εκδήλωση δήλωσε μεταξύ άλλων: «Θεωρώ ότι είναι ο αντίχριστος ο κ. Χριστόδουλος. Εκείνο που ερέθισε περισσότερο από την πολιτικολογία του είναι η επίθεση εναντίον του Διαφωτισμού. Μέγας ο κίνδυνος. Γυρίσαμε στο Μεσαίωνα. Εδώ υβρίζονται οι πάντες, οι καλύτεροι διανοούμενοί μας. Είναι μια απίστευτη κατρακύλα, στο τέλος της οποίας βρίσκονται τα εγκλήματα που είδαμε στη Βέροια. Υπάρχει μια θεοκρατική αντίληψη που αντί να αφυπνίζει τους ανθρώπους τους μετατρέπει σε ποίμνιο».

Ο ανεξάρτητος βουλευτής Στέφανος Μάνος επισήμανε, μεταξύ άλλων, ότι ο Αρχιεπίσκοπος ασχολείται με την πολιτική, την οικονομία, την εξωτερική πολιτική, αλλά «δεν έχει υποπέσει στην αντίληψη μου να ασχολείται με τη συνάντηση του ανθρώπου με το Θεό». Ο κ. Μάνος εκτίμησε ότι η συμπεριφορά του κ. Χριστόδουλου είναι αποτέλεσμα του υπάρχοντος νομικού πλαισίου για την Εκκλησία και επέκρινε τη ΝΔ η οποία «ασκεί τρομοκρατία στους βουλευτές που τολμούν να προτείνουν τέτοιες ρυθμίσεις» όπως διαχωρισμός Εκκλησίας-Κράτους.

Ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Νίκος Σηφουνάκης δήλωσε ότι «τα όσα έχουμε βιώσει τα τελευταία χρόνια από την ευθεία εμπλοκή της Ιεραρχίας της Εκκλησίας στην πολιτική και με αφορμή και το βιβλίο του Μανώλη Βασιλάκη, θέτουν το σύνολο και του πολιτικού κόσμου αλλά και την ελληνική κοινωνία, μπροστά σε ένα κρίσιμο ερώτημα: Μπορούμε να συμβάλλουμε επιτέλους αποτελεσματικά στον πλήρη εξορθολογισμό των σχέσεων Εκκλησίας και Κράτους; Πιστεύω πως 'ναι'», είπε.

Ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Σταθόπουλος χαρακτήρισε χρήσιμο το βιβλίο του Μανώλη Βασιλάκη, γιατί, όπως είπε, αποτελεί «έναν αναγκαίο αντίλογο στην πλημμυρίδα των λόγων που μας απευθύνει συνεχώς ο Αρχιεπίσκοπος από τότε που ανήλθε στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο, με τους συνεχείς μονολόγους του, που έχουν περισσότερο πολιτικό και λιγότερο εκκλησιαστικό περιεχόμενο, μονολόγους από άμβωνος, έτσι ώστε να μην υπάρχει η δυνατότητα πολιτικής απάντησης».