Εκκλησιαστική Ασυδοσία ...

Πρωτοκαλόγεροι της πολιτικής

Έλειψα για μερικές μέρες εκτός Κύπρου. Είχα πάει στη Δανία. Έκανε ψύχρα είν' αλήθεια αλλά το κρύο ντους δεν το πήρα λόγω χειμώνα. Η ψυχρολουσία μου προέκυψε όταν αντιλήφθηκα ότι ενώ κι εμείς οι μονίμως ομφαλοσκοπούντες Κύπριοι είμαστε "ισότιμα" μέλη στην Ε.Ε. στην ουσία βρισκόμαστε μισό τουλάχιστον αιώνα πίσω, σε επίπεδο κοινωνικής ανάπτυξης, αντίληψης αλλά κυρίως νοοτροπίας. Κατεβαίνω από το αεροπλάνο κι ακούω ότι ο νέος αρχιεπίσκοπος, ο οποίος ανήλθε στο θρόνο με "παραδειγματικό" τρόπο, απαιτεί όπως και οι προηγούμενοι, λόγο και ρόλο στην παιδεία του τόπου, πυροβολώντας την όποια προσπάθεια για μια σύγχρονη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση μακριά από σκοταδισμούς, εθνικισμούς και σωβινισμούς. Μια μεταρρύθμιση που θα δώσει στα παιδιά μας τα εφόδια να μπορούν να μπουν στον 21ο αιώνα, όπως οι άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες, έχοντας νέες σύγχρονες αντιλήψεις και νοοτροπίες και όχι να ακολουθούν εμάς που πάμε από γκρεμό σε γκρεμό και οδηγούμαστε πίσω στον 19ο με αυτούς που μπλέξαμε. Σε μια χώρα που διά του συντάγματος κατοχυρώνεται η ανεξιθρησκία, η ορθόδοξη Εκκλησία συνεχίζει να απαιτεί να έχει λόγο στην εκπαίδευση. Γιατί να μη δώσουμε όμως το ίδιο δικαίωμα και στους καθολικούς, τους προτεστάντες, τους μάρτυρες του Ιεχωβά, τους μουσουλμάνους και στους υπόλοιπους εκπροσώπους θρησκειών στον τόπο; Τι σόι Ευρωπαίοι είμαστε; Στη Δανία για παράδειγμα, η μεγάλη τους έγνοια στην εκπαίδευση είναι πώς να δώσουν περισσότερο δημιουργικό χρόνο στα παιδιά να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους. Και να σκεφτείτε ότι στα σχολεία το 45% του χρόνου είναι ελεύθερος και αξιοποιείται σε δημιουργικές δραστηριότητες. Το επίπεδο δε της παιδείας τους συγκαταλέγεται στα πρώτα πέντε πιο ψηλά στον κόσμο. Τα δικά μας παιδιά, τα τρελαίνουν παρωπιδιασμένοι θεολόγοι, ιστορικοί και άλλοι ανυποψίαστοι και βγαίνουν από τα σχολεία έτοιμα για πόλεμο κατά των αλλοθρήσκων. Κι αυτό σε μια χώρα ανεξάρτητη ως είναι η Κύπρος, που όμως δεν μπορεί και δεν πρέπει να απεξαρτηθεί "από το ελληνικό εκπαιδευτικό πρότυπο και την Ελλάδα και τη συναφή ιστορική ύλη στην εκπαίδευση" αν ακροαστούμε τον κ. Χρυσόστομο. Μια χώρα ανεξάρτητη που χρησιμοποιεί τον εθνικό ύμνο μιας άλλης χώρας... Πώς λοιπόν θέλετε Τάσσοι, Δημήτρηδες και άλλοι πρωτοκαλόγεροι της πολιτικής και του σωβινισμού στον τόπο, τα παιδιά μας να μπορούν να μπουν στο νέο ευρωπαϊκό περιβάλλον με τέτοιες πολιτικές και τέτοιες νοοτροπίες; Πώς να μπει αυτή η κοινωνία στον 21ο αιώνα όταν εσείς τσοντάρετε τον κ. Χρυσόστομο και όχι μόνο του επιτρέπετε να έχει ρόλο στην παιδεία του τόπου, αλλά στηρίζετε μια τέτοια απαίτηση; Εις πολλά έτη δέσποτες! Και τώρα μπορείτε να ψάλλετε το απολυτίκιο της διαπλοκής και της μάσας. Της μόρφωσης ποτέ!

Ανδρέας Παράσχος, Πολίτης, 14/11/2006