Sunday, March 02, 2008

Οι δέκα σταθμοί της αλλαγής

Το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στην Κύπρο αναθεώρησε εκ βάθρων το πολιτικό σκηνικό στο νησί. Η πολιτική μεταβολή είναι τόσο ραγδαία, που μπορούμε να μιλάμε για κάποιου είδους μεταπολίτευση:


1. Κατέρρευσε ο φόβος ότι το ΑΚΕΛ δεν μπορούσε να διεκδικήσει την προεδρία, λόγω των κομουνιστικών καταβολών του.


2. Η εκλογή προέδρου από το ΑΚΕΛ τερμάτισε το "ρυθμιστικό ρόλο" του ΔΗΚΟ, που συμμετείχε στην εξουσία τα 27 από τα 32 χρόνια της ζωής του, όποιος κι αν ήταν ο πρόεδρος.

3. Αν και το ΔΗΚΟ συμμετέχει και σε αυτή την κυβέρνηση, είναι η πρώτη φορά που προσχώρησε σε συμμαχία με όρους υποταγής και όχι ως ρυθμιστής.

4. Με την εκλογή προέδρου από το ΑΚΕΛ τερματίστηκε η πολιτική ομηρεία των δύο μεγάλων κομμάτων από το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ. Εφεξής, ο πρωταγωνιστικός ρόλος θα ανήκει στα μεγάλα κόμματα και όχι αντιστρόφως, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα.

5. Οι εκλογές αυτές έκλεισαν όλες τις πληγές του δημοψηφίσματος. Ο διχασμός του "ναι" και του "όχι" που συντηρούσε ο απερχόμενος πρόεδρος ηττήθηκε κατά κράτος από τον πρώτο γύρο των εκλογών. Στην κυβέρνηση Χριστόφια συμμετέχουν κόμματα και προσωπικότητες του "ναι" και του "όχι" (Στην πραγματικότητα υπερέχουν οι πρώτοι) οπόταν αυτός ο διχασμός είναι πια παρελθόν.

6. Στον πρώτο γύρο των εκλογών ηττήθηκε η φοβία και η ανασφάλεια. Ο τέως πρόεδρος διεκδίκησε επανεκλογή, χτίζοντας σκηνικό φόβου, ανάλογο με αυτό του δημοψηφίσματος και έχασε.

7. Στο δεύτερο γύρο ηττήθηκε ο φόβος που καλλιέργησε η Εκκλησία και οι εθνικιστές, που μετέτρεψαν τις εκλογές σε ιδεολογική αντιπαράθεση μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς.

8. Από τις εκλογές αυτές βγήκε κερδισμένος και ο ΔΗΣΥ. Η αποτυχία του Ι. Κασουλίδη να εκλεγεί δεν ήταν πολιτική ήττα. Έχοντας τη στήριξη μόνο του ΔΗΣΥ με ποσοστό 30% και αντιμέτωπος με τους μηχανισμούς πέντε κομμάτων, εξασφάλισε το 47% των ψήφων. Οι ψηφοφόροι που έχασε ο ΔΗΣΥ, λόγω του "ναι" στο δημοψήφισμα, επέστρεψαν το κόμμα. O ΔΗΣΥ έχει τώρα τις προοπτικές να γίνει μια παράταξη πέραν του 35%, με προσβάσεις στον κεντρώο χώρο.

9. Μετά τον Δ. Χριστόφια, ο μεγάλος κερδισμένος είναι ο Ν. Αναστασιάδης, ο οποίος αναγνωρίζεται πια σαν ηγετική πολιτική φυσιογνωμία. Είναι ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ που αποδόμησε τον Τ. Παπαδόπουλο, για να καταστεί εφικτή η ήττα του στις εκλογές.

10. Ο ΔΗΣΥ επιστρέφει στο Εθνικό Συμβούλιο απ' όπου αποχώρησε λόγω των έντονων διαφωνιών του με την πολιτική Παπαδόπουλου. Ο Ν. Αναστασιάδης δήλωσε από το βράδυ των εκλογών, πως θα σταθεί δίπλα στο νέο πρόεδρο, στη νέα προσπάθεια λύσης.

Αν και ο Δ. Χριστόφιας ξεκινά την προεδρία του με τους καλύτερους οιωνούς, στην εσωτερική διακυβέρνηση δεν περιμένουμε θαύματα. Το Υπουργικό Συμβούλιο είναι του ύψους και του βάθους. Οι οικονομικές επιδόσεις, ίσως και λόγω εξωγενών παραγόντων, θα επιδεινωθούν. Το ΑΚΕΛ, που για πρώτη φορά παίρνει την εξουσία θα προσπαθήσει να ριζώσει στον κομματικό μηχανισμό.

Όμως, υπάρχει μια μεγάλη ελπίδα στο Κυπριακό. Χωρίς ερειστική αντιπολίτευση, με "μαντρωμένα" τα μικρά κόμματα, με στήριξη από τη διεθνή κοινότητα και ειδικά την ΕΕ που δεν αντέχει άλλο τον μπελά του Κυπριακού και με δεδομένη την αποδοχή από τους Τ/κ, έχει όλες τις προϋποθέσεις να πετύχει αυτό που δεν κατάφεραν όλοι οι προκάτοχοί του. Αν το Κυπριακό δεν επιλυθεί επί προεδρίας Χριστόφια, είναι εξαιρετικά δύσκολό να λυθεί ποτέ με συμφωνημένη διαδικασία.

Του ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΔΡΟΥΣΙΩΤΗ

Κωδικός άρθρου: 777685

ΠΟΛΙΤΗΣ - 02/03/2008, Σελίδα: 15