Η νοητική πορνεία των Ελλήνων ρασοφόρων προπαγανδιστών ...

"Ιδιαιτέρως σκληρή θέση έλαβε τη Δευτέρα η Διαρκής Ιερά Σύνοδος αναφορικά με το προωθούμενο νομοσχέδιο του υπ. Δικαιοσύνης για το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης. Ο κ. Άνθιμος μεταξύ άλλων χαρακτήρισε «πορνεία» τις σχέσεις εκτός γάμου. Η θέση που έλαβε η ΔΙΣ έρχεται σε αντίθεση με τις μετριοπαθείς δηλώσεις που είχε κάνει την περασμένη εβδομάδα ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Η Ιεραρχία ανακοίνωσε ότι ο κ. Ιερώνυμος ενημέρωσε τα μέλη της ΔΙΣ για τη συνάντηση που είχε με τον υπουργό Δικαιοσύνης αναφορικά με το υπό κατάρτιση νομοσχέδιο και στη συνέχεια οι ιεράρχες διατύπωσαν τις απόψεις τους. Στην ανακοίνωση προστίθεται ότι η ΔΙΣ αποφάσισε ότι «είναι παντελώς αδύνατο η Εκκλησία να συγκατατεθεί στο διαμορφούμενο νομοσχέδιο για το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, η εφαρμογή του οποίου υποθάλπει και νομιμοποιεί βαρύτατα ηθικά αμαρτήματα και το οποίο σε περίπτωση εφαρμογής θα αποτελέσει καταστροφική βόμβα στα θεμέλια της χριστιανικής οικογενείας και όλης της ελληνικής κοινωνίας»."

Φαίνεται πλέον ότι η θρασύτητα της ορθοδοξίας και των ρασοφόρων
εκπροσώπων της δεν γνωρίζει όρια. Είναι ποτέ δυνατόν, άνθρωποι οι
οποίοι πιστεύουν σε ένα απλοϊκό και ψεύτικο παραμυθάκι, όπως είναι η
βίβλος, και ζώντας στην ψευδαίσθηση ότι τα μαύρα τους ράσα τους
προσδίδουν κάποιου είδους εξουσία και αρμοδιότητα σε θέματα
πνευματικά, να μας παριστάνουν και την ηθική πυξίδα του σύγχρονου
πολιτισμού?

Οι άνθρωποι που στο όνομα ενός ανύπαρκτου θεού, βίασαν, βασάνισαν,
σκότωσαν και έκαψαν, διαχρονικά, ανθρώπους προοδευτικούς που
διαφωνούσαν με τα φανταστικά τους δόγματα, να μας λένε τώρα πώς θα
ζήσουμε την ζωή μας? Είναι δυνατόν άνθρωποι που φέρουν μαύρα ράσα μια
ζωή, που κυκλοφορούν ανάμεσά μας αξύριστοι, με ύφος υπεροπτικό και
πατερναλιστικό, που προσεύχονται μεν, αλλά κατ'ακρίβειαν μονολογούν
στα όρια της σχιζοφρένειας, να έχουν το θράσος να μας χαρακτηρίζουν
για τις επιλογές μας και να προσπαθούν με νύχια και με δόντια να μας
κρατήσουν στον σκοταδισμό του μαρασμένου τους εγκεφάλου?

Είναι πασιφανές πλέον ότι με την πρόοδο της επιστήμης αλλά και τις
δραματικές εκσυγχρονιστικές τάσεις που παρατηρούμε σε πολλές
κοινωνίες, όπως της ελληνικής, ο ρόλος του ψεύδους της θρησκείας
αποτελεί έννοια περιττή, αχρείαστη και γελοία. Η έλλειψη αποδείξεων, ο
ξεπεσμός του οργανισμού της εκκλησίας, αλλά και οι κατά πολύ
εξελιγμένες ιδεολογικές αναζητήσεις του σύγχρονου ανθρώπου, είναι μόνο
λίγοι από τους λόγους γιατί πλέον ένα παραμυθάκι όπως αυτού του Ιησού
από την Ναζαρέτ, δεν μπορεί να ικανοποιήσει κανέναν. Στο κάτω κάτω,
πλέον, ο Χάρρυ Πόττερ είναι μια πολύ πιο καλογραμμένη, και συγκριτικά
πολύ πιο πιστευτή ιστοριούλα ... αυτό σημαίνει ότι η ανθρωπότητα θα
πρέπει να καθορίσει την ηθική της πυξίδα σύμφωνα με τις διαθέσεις της
J.K.Rowling?