Θλιβεροί νοσταλγοί του διχασμού

Πριν από τέσσερα χρόνια, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας και σύσσωμη η πολιτική ηγεσία, οδήγησαν το λαό σε ένα δημοψήφισμα για τη λύση του Κυπριακού. Οι απαντήσεις σε αυτό το δημοψήφισμα ήταν δύο: Ναι ή Όχι. Ο λαός, στη μεγάλη του πλειοψηφία, απάντησε αρνητικά με αποτέλεσμα το σχέδιο Ανάν να απορριφθεί. Η κυβέρνηση εξαπέλυσε τότε διεθνή εκστρατεία καλώντας τις ξένες κυβερνήσεις και οργανισμούς να σεβαστούν τη δημοκρατική ετυμηγορία του κυπριακού ελληνισμού. Η θέση αυτή, ωστόσο, για να ήταν πειστική, έπρεπε να συνοδεύεται και από το σεβασμό της πλειοψηφίας έναντι της μειοψηφίας. Αντί αυτού, στο εσωτερικό αναπτύχθηκε μια πρωτοφανής πολεμική εναντίον όλων όσοι υποστήριξαν το "Ναι". Σε βαθμό μάλιστα που να κατηγορούνται από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για χρηματισμό τους από ξένα κέντρα αποφάσεων.

Πέρασαν από τότε τέσσερα χρόνια αρνητικής στασιμότητας στο Κυπριακό που είχε ως αποτέλεσμα τη συζήτηση όχι της λύσης του προβλήματος αλλά της άρσης της "απομόνωσης" των Τουρκοκυπρίων. Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ο κ. Τάσσος Παπαδόπουλος και οι στενοί του συνεργάτες, το ΔΗΚΟ, η ΕΔΕΚ, το ΕΥΡΩΚΟ και οι Οικολόγοι (που αποτελούσαν το μέτωπο στήριξης του τέως Προέδρου), χαρακτήρισαν τις προεδρικές εκλογές του 2008 σαν ένα νέο δημοψήφισμα όπου ο λαός θα έπρεπε να επαναβεβαιώσει τη θέση του και να καταψηφίσει τους "υποψήφιους με τις χαμηλές αντιστάσεις". Ο λαός όμως απέρριψε τη λογική του διχασμού, απέρριψε την πολιτική των συνθημάτων, απέρριψε τη στασιμότητα. Σε τελική ανάλυση, απέρριψε -από τον πρώτο μάλιστα γύρο- τον εκφραστή αυτής της φιλοσοφίας. Ο λαός ζήτησε μια καινούργια πορεία, ζήτησε σύνθεση και όχι αντιπαράθεση, ζήτησε ενότητα και όχι διχασμό.

Οι δήθεν προασπιστές της ετυμηγορίας του λαού, διεκδικώντας την αυτοδικαίωση και μόνο, αγνοούν την πιο πρόσφατη ετυμηγορία των πολιτών όπως αυτή καταγράφηκε στις τελευταίες προεδρικές εκλογές. Με αφορμή τη σύνθεση των Ομάδων Εργασίας και των Τεχνικών Επιτροπών, επαναφέρουν στο προσκήνιο τη διαίρεση του λαού ανάμεσα στους οπαδούς του "ναι" και τους οπαδούς του "όχι". Αμφισβητούν το δικαίωμα και τη δυνατότητα ανθρώπων που το 2004 επέλεξαν το "ναι", να είναι ενεργοί πολίτες και να συμμετέχουν στην προσπάθεια της Κύπρου να ζήσει καλύτερες μέρες. Αμφισβητούν και αποκλείουν έτσι το ένα τέταρτο του λαού, μέσα στο οποίο -αποδεδειγμένα- βρίσκονταν άνθρωποι υψηλής μόρφωσης και εμπειρίας.

Είναι προφανές ότι αυτό που ενοχλεί δεν είναι τα άτομα που περιελήφθησαν στις Επιτροπές. Αυτό που ενοχλεί τους θλιβερούς νοσταλγούς του διχασμού, είναι η πιθανότητα πλέον τα πράγματα να προχωρήσουν προς την κατεύθυνση της λύσης. Γιατί, η πιο οδυνηρή γι' αυτούς διαπίστωση, είναι ότι σε λιγότερο από ένα μήνα επιτεύχθηκε εκείνο που οι ίδιοι δεν κατάφεραν να κάνουν σε διάστημα δύο σχεδόν χρόνων. Η υλοποίηση, δηλαδή, της συμφωνίας της 8ης Ιουλίου. Κι αυτό που καλούνται σήμερα να απαντήσουν χωρίς περιστροφές, είναι ένα: Κύριοι, θέλετε λύση ή όχι;


Κωδικός άρθρου: 788521
ΠΟΛΙΤΗΣ - 21/04/2008, Σελίδα: 12