Επιβεβαιώθηκε με τον πιο κραυγαλέο τρόπο, τελικά, πως το θέμα που εγέρθηκε μετά την απόφαση της Συγκλήτου να δεχτεί μια χούφτα Ελληνόπουλα με βάση διεθνείς αντί εισαγωγικές εξετάσεις, είναι πατριωτικό. Δεν είναι τόσο εκπαιδευτικό ή θέμα προστασίας και ενίσχυσης του δημόσιου σχολείου, όσο πατριωτικό.
Δεν είναι τυχαίο που στην κατακλείδα του χθεσινού άρθρου που δημοσίευσε χθες στην «Αλήθεια» (και σε άλλες εφημερίδες) ο πρόεδρος της Κίνησης Καθηγητών «Αλλαγή» Δημήτρης Ταλιαδώρος, επιλέγει το ισχυρότερο επιχείρημά του, για να μείνει στη μνήμη του αναγνώστη:
«Επιτέλους είμαστε μια Δημοκρατία και έχουμε παύσει να είμαστε αποικία. Ένας τόπος με μακρά ιστορία στα θέματα της παιδείας μπορεί να αυτοκαθορίζεται στα θέματα εισαγωγής των μαθητών του στα Ανώτερα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα».
Τον έπνιξε η απόγνωση. Μα επιτέλους δεν είμαστε αποικία του Ηνωμένου Βασιλείου, για να δεχόμαστε Ελληνόπουλα με GCE στο πανεπιστήμιό μας. Ενθουσιάστηκε και ο Σ.Ι. της «Σημερινής».
«Επιτέλους, υπογραμμίζει με έκδηλη οργή ο κ. Ταλιαδώρος, στέλνοντας τα ανάλογα ηχηρά μηνύματα σε αξιωματούχους του ΔΗΣΥ, ‘είμαστε μια Δημοκρατία και έχουμε παύσει να είμαστε αποικία’, εννοώντας εμφανώς ότι δεν είμαστε πια αποικία της Αυτής Μεγαλειότητας της Βασίλισσας της Αγγλίας», τονίζει ο κ. Σ.Ι., στην έκρηξη ενθουσιασμού απάνω και του απευθύνει τα εύσημα: «Συγχαρητήρια Δημήτρη. Καιρός ήταν!».
Συγχαρητήρια, λοιπόν, στο Δημήτρη Ταλιαδώρο, τον πρόεδρο της καθηγητικής οργάνωσης του ΔΗΣΥ, που έβαλε στη θέση τους και τον ΔΗΣΥ, που θεώρησε δίκαιο να μπορούν να σπουδάζουν στην πατρίδα έστω και καμιά εικοσαριά Κυπριόπουλα των ιδιωτικών σχολείων και την Αυτή Μεγαλειότητα τη Βασίλισσα της Αγγλίας, που μπορεί να νομίζει ακόμα ότι η Δημοκρατία μας είναι αποικία.
Η Κύπρος δεν είναι αποικία. Είναι «ένας τόπος με μακρά ιστορία στα θέματα της παιδείας και μπορεί να αυτοκαθορίζεται στα θέματα εισαγωγής των μαθητών του στα Ανώτερα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα» (Ο τόπος μπορεί «να αυτοκαθορίζεται στα θέματα εισαγωγής» στο πανεπιστήμιο, αλλά το πανεπιστήμιο δεν μπορεί να αυτοκαθορίζει τα θέματα εισαγωγής).
Η Βρετανία, που δεν είναι τόπος με μακρά ιστορία στα θέματα παιδείας, δεν μπορεί να αυτοκαθορίζεται στα θέματα εισαγωγής των μαθητών στα πανεπιστήμιά της, με αποτέλεσμα ο γιος μου να έχει εξασφαλίσει θέση όχι με βρετανικά πιστοποιητικά, αλλά με πιστοποιητικά της Κύπρου. Της Κύπρου που έχει παύσει να είναι αποικία. Η Βρετανία, δεν έχει παύσει να είναι αποικία της Κύπρου και δέχεται την εισαγωγή μαθητών με κυπριακά πιστοποιητικά. Αποικία της Κύπρου είναι και η Γερμανία και η Γαλλία… που επίσης δέχονται Κύπριους μαθητές με κυπριακά πιστοποιητικά.
Ζήτω η πατρίδα, ζήτω ο κ. Ταλιαδώρος.
Του ΠΑΜΠΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
"Αλήθεια", 14/05/2008
Είναι με μεγάλη λύπη που διάβασα σήμερα στις εφημερίδες, περί του γελοίου συμβιβασμού μεταξύ ΟΕΛΜΕΚ και Πανεπιστημίου ... δεν έπρεπε κατουδένα λόγο να υποχωρήσει το Πανεπιστήμιο στα συμφέροντα των οππορτουνιστών 'συνδυκαλιστών΄ ... ποτέ!
No comments:
Post a Comment