ο κερυνείας της μεγάλης αρλούμπας ...

Το Κυπριακό ως αρλούμπα στον άμβωνα

"Μπισμίλλαχ, αρ-ραχμάν, αρ-ραχίμ - Αλλάχ ου άκμπαρ!". Απάνω που είπαμε πως μας λυπήθηκε ο Κύριος και μετά από ένα 40ήμερο καύσωνα μάς έστειλε λίγη δροσιά, αρχίσαμε πάλι να αμφιβάλλουμε για το πόσο μάς λυπάται. Ήμαρτον Κύριε, δεν είμεθα αγνώμονες για τη μικρή, αλλά πολύτιμη ανάσα δροσιάς αλλά, δεν γίνεται από τη μία να μας δροσίζεις και από την άλλη να... φωτίζεις (ή να μη φωτίζεις, όπως το δει κανείς) τον Άγιο Κυρηνείας να ανοίγει το στόμα του μετά από τόσους μήνες (δροσερής επίσης) σιωπής. Τι μήνες; Χρόνια είχε να μας το κάνει. Από τον Οκτώβριο του 2005, όταν είχε "καρφώσει" με επιστολή του στη Σύνοδο τον "αδελφό" του, τον Μόρφου, διότι διανοήθηκε να μιλήσει σε τ/κ εφημερίδα. Στο πνεύμα της χριστιανικής αγάπης που χαρακτηρίζει το λόγο του, ο Κυρηνείας, τον είχε κατηγορήσει πως... παρερμηνεύει τη χριστιανική διδασκαλία προκειμένου, όπως έγραψε, "να γίνει αρεστός στους αλλόθρησκους". Ειδικά ο όρος "αλλόθρησκος", το τουρκικό "γκιαούρ", είναι, ξέρετε, ό,τι πιο χριστιανικό. Και καταδεικνύει αυτό που έλεγε ο Ιησούς: Ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε παιδιά του ίδιου Θεού.

Απάνω, λοιπόν, που λέγαμε ότι αποφάσισε να μας αφήσει ήσυχους, ο Κυρηνείας ξαναχτύπησε. Επιτέθηκε στην Κυβέρνηση, λέγοντας ουσιαστικά πως οδηγεί τον τόπο σε έναν συνεταιρισμό δύο κρατών, εκεί δηλαδή όπου θα ονειρευόταν η Άγκυρα να οδηγηθούν τα πράγματα. Οι δικοί μας, οι μαννοί υποθέτουμε, δεν το καταλαβαίνουν, όπως δεν καταλαβαίνουν και το τι έπεται. Αυτό, φυσικά, το καταλαβαίνει μόνο ο Κυρηνείας: Η Άγκυρα θα εκμεταλλευτεί την κατάσταση που θα δημιουργηθεί, για να διασπάσει εύκολα, λέει, το νέο κράτος και να προσαρτήσει το Βορρά στα εδάφη της. Και δεν λέει, "φοβόμαστε", ας πούμε. Είναι σίγουρος! Για αυτό γίνονται οι συνομιλίες για τη λύση, βρε κορόιδα. Για να κάνουμε πρώτα λύση, μετά να λύσουν τη λύση και κατόπιν να προσαρτήσουν το Βορρά - εδάφη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σημειώνουμε εμείς. Συνεπώς, τι τις θέλουμε τις συνομιλίες; Αφού γίνονται μόνο για να πατήσουν οι μαννοί την μπανανόφλουδα.

Απορία: Αν αυτός είναι ο στόχος τους, γιατί δεν το έκαναν τόσα χρόνια; Και δεν μιλάμε, τώρα, που έχουν ευρωπαϊκές φιλοδοξίες. Από πολύ πιο παλιά. Αν μπορούσαν να τα προσαρτήσουν, γιατί δεν το έκαναν, να γλυτώσουν και από το βραχνά; Αλλά και εάν υποθέσουμε πως και εκείνοι ήταν... μαννοί και δεν το έκαναν (εκείνοι σίγουρα δεν έχουν την πολιτική σοφία ενός Κυρηνείας να τους καθοδηγεί) και πως, το μοναδικό που τους εμποδίζει τώρα να το κάνουν είναι οι ευρωπαϊκές τους φιλοδοξίες, τότε, πως θα το κάνουν όταν λυθεί το Κυπριακό; Τότε δεν θα έχουν ευρωπαϊκές φιλοδοξίες; Τότε κι αν θα έχουν. Βγάζετε λοιπόν άκρη εσείς; Όχι, ε; Ούτε και εμείς! * Το πρόβλημά μας σ' αυτή τη χώρα είναι πως δεν καταλάβαμε ένα πολύ απλό πράγμα μέσα από την Ιστορία μας: Πως, όποτε αναμειγνύονται οι παπάδες στα πολιτικά, το αποτέλεσμα είναι ολέθριο. Από την εποχή που οι Εγγλέζοι έκαναν το λάθος να μην τους αφήσουν να λειτουργούν ως φοροεισπράκτορες, όπως τους είχαν κάνει οι παμπόνηροι Οθωμανοί εξασφαλίζοντας για κάτι αιώνες την πίστη και την αφοσίωσή τους στο σουλτάνο, από τότε λοιπόν έως την εποχή του Μακάριου (ο οποίος ήθελε μεν, αλλά δεν μπορούσε και είχε καταντήσει έρμαιο του περίγυρού του) και από εκεί μέχρι σήμερα, ο τόπος ταλαιπωρείται από την προσπάθεια των παπάδων να ελέγχουν την πολιτική ζωή και το μέλλον του. Οι δε συνέπειες είναι πάντοτε καταστροφικές, διότι ο κλήρος μας χαρακτηρίζεται από δύο πράγματα: Την έλλειψη πολιτικής αντίληψης και τις διαχρονικές αγκυλώσεις του. Έμαθαν ένα τροπάρι και δεν μπορούν να καταλάβουν τίποτα άλλο. Οι "αλλόθρησκοι" είναι κακοί εξ ορισμού, οι δε δικοί μας, όταν δεν περνάνε πρώτα από την Αρχιεπισκοπή για να πάρουν γραμμή, είναι οσφυοκάμπτες και ανόητοι. Και ως τέτοιοι, πέφτουν στις παγίδες των "αλλοθρήσκων". Από τις οποίες, μπορούν να μας σώσουν μόνο οι παπάδες!

Υπάρχει όμως και κάτι που δεν κατάλαβαν εκείνοι: Η εποχή που ο κόσμος ήταν αμόρφωτος και αδαής και κρεμόταν από τα χείλη τους για να αποφασίσει τι να κάνει, έχει παρέλθει. Όσο λοιπόν κι αν προσπαθούν να τον τρομοκρατήσουν με τις αρλούμπες και τις παρερμηνείες τους, κι όσο κι αν προσπαθούν να τις βαφτίσουν... αναλύσεις του τι συμβαίνει, ο κόσμος μπορεί να κρίνει. Και θα κρίνει, όταν και εάν προκύψει μια λύση. Δεν χρειάζεται τις δαιμονοποιήσεις του Κυρηνείας και του κάθε Κυρηνείας για να καταλήξει. Ευτυχώς. Ο δε Κυρηνείας και το είδος του, ας ασχοληθούν με αυτά που ξέρουν να κάνουν. Με το να δίνουν συμβουλές λ.χ. στις γκαστρωμένες θεοφοβούμενες για το εάν είναι... αμαρτία να μην νηστεύουν το γάλα και με το να εξηγούν (σ' αυτούς που το θέλουν και δικαίωμά τους) το 2008 με βάση τις εβραϊκές γραφές του προ Χριστού. Διότι, με τον ίδιο τον Χριστό δεν τα πάνε και τόσο καλά τα κηρύγματά τους. Ας αφήσουν την πολιτική στη δημοκρατία και σ' αυτούς που ο λαός εξέλεξε για να τη χειριστούν. Ή αν θέλουν να κάνουν πολιτική, ας κατέβουν στις εκλογές και ας δοκιμάσουν την τύχη τους. Το αποτέλεσμα θα είναι η καλύτερη, αλλά και η πλέον αποστομωτική απάντηση. Αλλά τη νοημοσύνη του λαού, καλοκαιριάτικα, ας σταματήσουν να τη βασανίζουν. Η ζέστη μάς φτάνει και μας περισσεύει!


Κώστας Κωνσταντίνου
Κωδικός άρθρου: 809914
ΠΟΛΙΤΗΣ - 29/07/2008, Σελίδα: 13