Τα γκόλ στέλλουν εθνικά μηνύματα;

Η υπερβολή και η ασυναρτησία είναι από τα κύρια χαρακτηριστικά μας ως λαού. Η ευκολία με την οποία σπεύδουμε συχνά να αποδώσουμε σε κάποια γεγονότα σημασία μεγαλύτερη από εκείνη που έχουν και, από την άλλη πλευρά, η υποβάθμιση άλλων γεγονότων που έχουν σημασία, είναι κάτι που περίπου αποτελεί εθνικό μας σπορ. Αυτό το φαινόμενο έλαμψε την περασμένη βδομάδα με αφορμή τα καλά αποτελέσματα που έφεραν τρεις ποδοσφαιρικές μας ομάδες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Παρακολουθήσαμε μια υστερία υπερβολής από πολιτικούς και από τα μέσα ενημέρωσης. Πρέπει να διευκρινίσω ότι δεν αναφέρομαι σε αντιδράσεις που, έστω και με κάποια υπερβολή, κινήθηκαν μέσα σε λογικά όρια. Για παράδειγμα δεν βρίσκω αφύσικη τη συμπεριφορά αρκετών Αμμοχωστιανών που, πάνω στους πανηγυρισμούς για τη νίκη της Ανόρθωσης, θυμήθηκαν και είπαν και μια κουβέντα για τη νεκρή πόλη τους. Δεν μπορούν όμως να μείνουν ασχολίαστες ανόητες δηλώσεις και συμπεριφορές που όχι μόνο ξέφυγαν από το μέτρο αλλά ξεπέρασαν και τα όρια της γελοιότητας. Θα δώσω δύο παραδείγματα. Η ΕΔΕΚ, πάντα πρώτη στις υπερβολές και τις ασυναρτησίες, μας είπε πως "η επιτυχία εκπέμπει πολυσήμαντα εθνικά και πολιτικά μηνύματα". Ο ονειροπαρμένος τηλεπαρουσιαστής δεν μπόρεσε να συγκρατήσει την εθνική του συγκίνηση: "Μα το έχουμε αυτό εμείς οι Κύπριοι. Είμαστε λαός που έχουμε πείσμα, έχουμε αυτό το γινάτι, δεν το βάζουμε κάτω, ξέρουμε να αγωνιζόμαστε, να επιμένουμε και να κερδίζουμε." 

Είχα την υπομονή να μετρήσω πόσοι και ποιοι ποδοσφαιριστές αγωνίστηκαν στους επαναληπτικούς αγώνες που έδωσαν οι κυπριακές ομάδες. Βρήκα ότι κατά τη διάρκεια των τριών αγώνων συνολικά 41 ποδοσφαιριστές αγωνίστηκαν για 3.521 λεπτά. Από αυτούς οι 29 ήταν ξένοι (μη Κύπριοι) και συνολικά έπαιξαν 2.623 λεπτά (74,5%) ενώ οι άλλοι 12 ήταν Κύπριοι με συνολική συμμετοχή μόνο 898 λεπτά (25,5%.). Δηλαδή τα ποσοστά ήταν τα ίδια με εκείνα του δημοψηφίσματος του 2004 υπέρ των ξένων ποδοσφαιριστών. Παραλείπω το γεγονός ότι και οι τρεις προπονητές των ομάδων είναι επίσης μη Κύπριοι. Για ποιο κυπριακό γινάτι, λοιπόν, μας μιλούσε ο τηλεπαρουσιαστής; Αν υπήρξε κάποιο γινάτι στους αγώνες αυτό ήταν γινάτι νοτιοαμερικάνικο, αφρικάνικο ή ευρωπαϊκό. Και πού εντόπισε το κόμμα του κ. Ομήρου τα πολυσήμαντα "εθνικά και πολιτικά μηνύματα"; Ποια σχέση έχουν με το έθνος μας ή την - κατά κανόνα ηλίθια - πολιτική μας οι 29 Βραζιλιάνοι, Αργεντίνοι, Πορτογάλλοι, Σέρβοι, Αλβανοί, Σκοπιανοί, Πολωνοί και άλλοι ξένοι ποδοσφαιριστές που έπαιξαν ποδόσφαιρο και κέρδισαν; Μα ακόμη και αν ήταν όλοι Κύπριοι οι ποδοσφαιριστές με ποια λογική το αποτέλεσμα ενός ποδοσφαιρικού αγώνα στέλλει "πολυσήμαντα εθνικά μηνύματα"; Και τι λένε αυτά τα μηνύματα; Ότι επειδή ο Σόσιν έβαλε τη μπάλα στα δίκτυα του Νικοπολίδη θα κατατροπώσουμε και τον Τουρκικό στρατό και θα τον διώξουμε από την Κύπρο; Ότι επειδή ο Μιροσάβλιεβιτς, ένας Κροάτης, έβαλε γκολ στον Ερυθρό Αστέρα θα πάρουμε και την Κερύνεια πίσω; Όσο παράξενα κι αν ακούγονται αυτά τα πράγματα, είναι εντούτοις η συνθηματολογία ενός πολιτικού κόμματος της Κύπρου. Στο ίδιο επίπεδο με την ανακοίνωση της ΕΔΕΚ κινήθηκε και μια δήλωση του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου, ενός ανθρώπου που ένας από τους κομματάρχες μας, ο κ. Καρογιάν, κάθε φορά που τον συναντά, "φεύγει από κοντά του πιο σοφός", όπως δήλωσε ο ίδιος.

Γιατί ασχολούμαι με αυτές τι βλακείες; Διότι πράγματι υπάρχουν πολυσήμαντα πολιτικά μηνύματα στην περίπτωση. Με τη διαφορά ότι αυτά τα μηνύματα δεν βγαίνουν από τα γκολ που έβαλαν κάποιοι ποδοσφαιριστές. Τα πολυσήμαντα πολιτικά μηνύματα είναι ότι με αυτό το επίπεδο πολιτικής σκέψης να βασιλεύει στον τόπο μας είναι αστείο να προσδοκούμε κάτι καλό γι' αυτή τη χώρα. Με πρωταθλητές της ασυναρτησίας όπως ο Ομήρου και ο Καρογιάν να πρωταγωνιστούν στο πολιτικό μας προσκήνιο πρέπει να νοιώθουμε και πολύ τυχεροί που δεν έχουμε πάθει χειρότερα κακά από αυτά που μας βρήκαν.

Του Λουκά Γ. Χαραλάμπους

Κωδικός άρθρου: 818572

ΠΟΛΙΤΗΣ - 07/09/2008, Σελίδa 18