Ο στόχος του έτους, στόχος των Εθνικιστών
Κάποιοι αντιδρούν για τον στόχο του έτους που έθεσε το Υπουργείο Παιδείας. Ο στόχος διατυπώθηκε ως γνωστόν ως εξής: "Καλλιέργεια κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης, αμοιβαίου σεβασμού και συνεργασίας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων με στόχο την απαλλαγή από την κατοχή και την επανένωση της πατρίδας και του λαού μας".Κάποιοι καθηγητές κατά τη διάρκεια σεμιναρίων που πραγματοποιούνται αυτές τις μέρες διέρρηξαν τα ιμάτιά τους και απείλησαν με αποχώρηση από τις αίθουσες. Χθες συνδικαλιστές και πολιτικοί μίλησαν για απόπειρα αφελληνισμού της Κύπρου και κατηγόρησαν τον Υπουργό Παιδείας ως "ανιστόρητο". Την ίδια στιγμή βεβαίως -κι αυτό είναι το κωμικοτραγικό- εάν ρωτηθεί οποιοσδήποτε από τους πιο πάνω κατά πόσο επιθυμεί λύση στο Κυπριακό θα απαντήσει "βεβαίως".
Εάν όλοι θέλουν λύση στο Κυπριακό έχουμε την εντύπωση ότι πρέπει να προβληματισθούμε και για το πώς αυτό επιτυγχάνεται, έχοντας κατά νουν μια βασική παράμετρο αυτής της λύσης. Ότι δηλαδή η λύση υπογράφεται από κάποιους πολιτικούς αλλά υλοποιείται από τον Λαό. Μήπως λοιπόν χρειάζεται να καλλιεργήσουμε μια κουλτούρα η οποία θα υποβοηθήσει τη λύση; Και ποιο μπορεί να είναι το περιεχόμενο αυτής της κουλτούρας εξόν από την ειρηνική συμβίωση;
Μήπως για να πετύχουμε τη λύση χρειάζεται να σεβόμαστε τις υπόλοιπες κοινότητες στην Κύπρο; Υπάρχει στ' αλήθεια έστω και ένας Κύπριος ο οποίος πιστεύει ότι μπορούμε να λύσουμε το Κυπριακό, να πετύχουμε τον τερματισμό της κατοχής και να φέρουμε ειρήνη στον τόπο μας χωρίς να συνεργαστούμε με τους Τουρκοκυπρίους;Βεβαίως ίσως αντιτείνουν κάποιοι ότι βάζουμε το αμάξι μπροστά από το άλογο. Ότι το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής και κατοχής και ότι για να πετύχουμε την πολυπόθητη ειρήνη πρέπει να αποχωρήσει πρώτα η Τουρκία από την Κύπρο. Αυτό σίγουρα αποτελεί μια θέση αρχής την οποία δεν απεμπολούμε. Την ίδια στιγμή όμως θα πρέπει -εάν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι- να δούμε και την εσωτερική πτυχή του Κυπριακού. Τις προβληματικές δηλαδή σχέσεις μας με τους Τουρκοκυπρίους από το 1963 και εντεύθεν.
Η ανάπτυξη μιας κουλτούρας επανένωσης με τους Τ/Κ δημιουργεί το απαραίτητο εσωτερικό μομέντουμ για να ασχοληθούμε με τη διεθνή πτυχή του Κυπριακού, δηλαδή την εισβολή της Τουρκίας. Μήπως δεν έκαναν αυτό χθες οι κύριοι Χριστόφιας και Ταλάτ στο αεροδρόμιο Λευκωσίας;
άποψη
Κωδικός άρθρου: 817760
ΠΟΛΙΤΗΣ - 04/09/2008, Σελίδα: 12
Σχόλιo: Ένα έχω να πω ... αν όντως αυτοί όλοι αποχωρήσουν από τις αίθουσες, τότε να απολυθούν αμέσως για να καθαρίσουν επιτέλους τα δημόσια σχολεία από τη λέπρα του εθνικισμού! Ας πάνε όλοι τους στο καλό, και ας μην ξαναμπούν ΠΟΤΕ σε αίθουσες διδασκαλίας. ΔΕΝ τους αξίζει!
Thursday, September 04, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment