Δε χρειάζεται νομίζω και πολλή φαντασία για να αντιληφθεί ο αναγνώστης ότι αναφέρομαι στην εφημερίδα "Φιλελεύθερος". Η πρώτη, κατά τ΄ άλλα, σε κυκλοφορία εφημερίδα στην ε/κ κοινότητα, όπου μέσα από μια ραφιναρισμένη, πατερναλιστική δημοσιογραφία διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό την άποψη της κοινής γνώμης. Μια πατερναλιστική δημοσιογραφία, που έχει σημείο αναφοράς μια επιτήδεια ουδετερότητα. Μια κατ΄ επίφαση ουδετερότητα, που κατά βάθος εκφράζει κατεστημένα συμφέροντα.
Αυτή η, κατά τ΄ άλλα, σοβαρή εφημερίδα φλέρταρε ακόμη και μ΄ αυτόν τον κύριο Λιλλήκα όταν ανέλαβε το ΥΠΕΞ. Και προσπάθησε να αναδείξει έναν άνθρωπο με αρκετά ελλείμματα αξιόπιστης πολιτικής συμπεριφοράς και διαφάνειας και να μας τον επιβάλει. Έτσι έκριναν ότι εξυπηρετούσαν τα συμφέροντά τους. Μέσα από μια συγκεκαλυμμένη, μισαλλόδοξη αρθρογραφία, οι μονοπωλούντες για τον εαυτό τους τον πατριωτισμό ύβριζαν και καθύβριζαν (με μοναδική ίσως λαμπρή εξαίρεση την κ. Ταραμουντά) οτιδήποτε έθετε σε κίνδυνο το διακύβευμα της καθεστηκύιας τάξης. Δηλαδή, η περιφρούρηση της πολιτικής της παρουσίας και οικονομικής της επιρροής εις βάρος των καλώς νοούμενων συμφερόντων του κοινωνικού συνόλου. Μέσα από την προβολή υπονοούμενων για τις πολιτικές αντιστάσεις των ανθυποψήφιων του κ. Παπαδόπουλου, με ευτελή, αλλά έντεχνο κι εύσχημο τρόπο, δηλητηρίαζαν το συλλογικό υποσυνείδητο της ε/κ κοινότητας και το καθοδηγούσαν προς επικίνδυνα πολιτικά αδιέξοδα.
Σ΄ αυτή τη μικρή κοινωνία, η έννοια της λαϊκής κυριαρχίας μετά τις 17 του Φεβρουαρίου και ιδιαίτερα μετά τις 24 του ίδιου μήνα αρχίζει να έχει πλέον και περιεχόμενο κι όχι μόνο φόρμα. Για πρώτη φορά η εφημερίδα του πολιτικού και κοινωνικού πατερναλισμού δεν τα κατάφερε. Δεν κατάφερε να πείσει την κοινή γνώμη για την αναγκαιότητα της επανεκλογής του κ. Παπαδόπουλου. Φαίνεται δεν αντιλήφθηκαν ότι ως επιτήδειοι ουδέτεροι δεν μπορούν να έχουν διαχρονικότητα. Κάποτε θα έχουν και ημερομηνία λήξης. Θα πρέπει λοιπόν να υιοθετούν ξεκάθαρες στάσεις δημοσιογραφικής συμπεριφοράς.
Φαίνεται ότι η κοινή γνώμη απεγκλωβίζεται από την καθεστωτική δημοσιογραφία του "Φιλελεύθερου". Γίνεται φανερό ότι η εφημερίδα αυτή χάνει και τον πολιτικό της προσανατολισμό. Η επιτήδεια ουδετερότητα, δεν κερδίζει πλέον νέους αναγνώστες, μάλλον φαίνεται ότι χάνει. Η αναζήτηση ίσως μιας νέας πιο αξιοπρεπούς δημοσιογραφικής κουλτούρας που να ξεφεύγει από τα πλαίσια του καθεστωτισμού, ίσως αποτελεί ένα νέο κοινωνικό αίτημα. Η περαιτέρω ενίσχυση του καθεστωτισμού με την εκλογική ήττα του κ. Παπαδόπουλου το 2008 ευτυχώς απετράπη. Ενός καθεστωτισμού που οδηγούσε στον εκφασισμό της κοινωνίας, με αιχμή του δόρατος τη συστηματικοποίηση της φοβίας και την ακύρωση της αντίθετης άποψης. Κύριο στήριγμα στην απόπειρα αυτή ήταν η εφημερίδα "Φιλελεύθερος".
*PhD Πολιτική Κοινωνιολογία
sckattos@cytanet.com.cy
του δρα Σωτήρη Κάττου*
Κωδικός άρθρου: 780618
ΠΟΛΙΤΗΣ - 16/03/2008, Σελίδα: 12
Σημείωση: Θα συμφωνήσω απόλυτα με τις διαπιστώσεις του Δρ. Κάττου για την εφημερίδα Φιλελεύθερος και την γελοία δημοσιογραφία που ασκεί. Να σας πληροφορήσω απλά ότι είναι ίσως η μόνη εφημερίδα που, ενώ συστηματικά αποστέλλω τα άρθρα μου σε όλες τις εφημερίδες της Κύπρου, δημοσίευσε ένα στα πενήντα και εν πάση περιπτώσει, ουδέποτε κάποιο που να αναφέρεται εναντίον του κυβερνητικού σχήματος.
Θα ήθελα επίσης να προσθέσω σε αυτά που λέει ο Δρ. Κάττος. ότι πλέον ο Κύπριος πολίτης σήμερα έχει επιλογή, και μπορεί να διαβάζει την εφημερίδα με τις πιο αντικειμενικές και έγκυρες απόψεις, τους καλύτερους δημοσιογράφους και αναλυτές, καθώς και την εφημερίδα που τηρώντας πολεμική στάση έναντι του κ. Τάσσου (όπως και θα έπρεπε), δικαιώθηκε από τις πρόσφατες εκλογές. Και αυτή η εφημερίδα, φυσικά, δεν είναι άλλη από τον «Πολίτη». Εξ’ου και η ύπαρξη του «Πολίτη» ενοχλεί και όλα τα καθεστωτικά αρνιά αφού αδυνατούν να αποδεχτούν οποιοδήποτε κριτική απέναντι στην εξουσία που τόσο λατρεύουν.
No comments:
Post a Comment