Περί του ρασοφόρου, αποτυχημένου προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας ...

Η αλήθεια, κύριοι, κανένα δεν έβλαψε
 
Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ, "Αλήθεια"
Ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ, κύριος Γιαννάκης Ομήρου, σε άρθρο του υποστηρίζει ότι «31 χρόνια από το θάνατο του Μακαρίου εξακολουθούν να επιχειρούνται παραμορφώσεις και στρεβλώσεις όσον αφορά τις αρχές, τις αξίες» κτλ. κτλ. Ας δούμε όμως ρεαλιστικά και αντικειμενικά τα λάθη και τις παραλείψεις του Μακαρίου. Το 1955 αρχίζουν συνομιλίες μεταξύ Μακαρίου – Χάρντιγκ με βάση την Ένωση. Ο Μακάριος όμως ήθελε την Ένωση εδώ και τώρα και για να αποφευχθεί το ναυάγιο των συνομιλιών, επεμβαίνει ο Νίκος Κρανιδιώτης και καταφέρνει να μειώσει τον χρόνο από 10 στα 7 χρόνια, πράγμα το οποίο δέχεται η Βρετανία, αλλά ατού ο Μακάριος. Ένωση εδώ και τώρα και οι συνομιλίες ναυαγούν… Για την Τουρκία, τότε δεν υπήρχε η Κύπρος ούτε οι Τουρκοκύπριοι. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του υπουργού Αποικιών, Λένοξ Μποϊντ, ο οποίος ήταν παρών στις συνομιλίες Μακαρίου – Χάρντιγκ. «Η άρνηση του Μακαρίου θα φέρει πολλά δεινά στην Κύπρο», είπε αποτεινόμενος στον Χάρντιγκ. Το 1959 υπογράφονται οι Συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου και η Κύπρος αποκτά την ανεξαρτησία της, και το 1963 αυτή η ανεξαρτησία καταστρέφεται, αφού ο Μακάριος, χωρίς να συμβουλευθεί κανένα, χωρίς να ενημερώσει τις εγγυήτριες δυνάμεις Ελλάδα – Αγγλία – Τουρκία, ούτε τα Η.Ε., προχωρά στην προσπάθεια να αλλάξει 13 σημεία του συντάγματος. Η ενέργεια αυτή αποτυγχάνει με τα γνωστά τραγικά επεισόδια του 1963-64 όπου άοπλοι Τουρκοκύπριοι, γυναίκες και νέοι, συλλαμβάνονταν και εκτελούνταν από ένοπλες ελληνικές ομάδες, από τους οποίους οι περισσότεροι αγνοούνται μέχρι σήμερα. Κατά τη διάρκεια του 1963-67, η Κύπρος ενισχύεται στρατιωτικά με μια πλήρως εξοπλισμένη ελληνική μεραρχία. Ο Διγενής καλείται στην Κύπρο για τη δημιουργία της Εθνικής Φρουράς κατόπιν πρόσκλησης από το Μακάριο. Φαίνεται όμως ότι η ελληνική μεραρχία ενοχλούσε το Μακάριο, γι’ αυτό με αφορμή κάτι μικροεπεισόδια που δημιούργησαν οι Τουρκοκύπριοι στα τουρκοκυπριακά χωριά Κοφίνου και Μαρί, διέταξε το Διγενή να επέμβει στρατιωτικά στην περιοχή όπου έγιναν μάχες. Αποτέλεσμα αυτού, η Τουρκία να απαιτήσει από το δικτάτορα Παπαδόπουλο, στη συνάντησή τους στον Έβρο, την απόσυρση της μεραρχίας και την ανάκληση του Διγενή στην Ελλάδα. Αξίζει να αναφερθεί ότι, λόγω των συγκρούσεων του 1963-64, η Τουρκία απειλούσε με εισβολή και μόνο χάρις στον τότε Αμερικανό πρόεδρο Λίντον Τζόνσον, ο οποίος απέστειλε αυστηρή επιστολή προς τον τότε Τούρκο πρωθυπουργό Ισμέτ Ινονού, η Τουρκία σταμάτησε την προσπάθεια εισβολής στην Κύπρο. «Εάν τολμήσετε εισβολή στην Κύπρο θα βρείτε μπροστά σας τον 6ο Αμερικανικό Στόλο», έλεγε η επιστολή Τζόνσον προς Ινονού. Το 1970 αρχίζει η εκκλησιαστική κρίση μεταξύ Μακαρίου και των τριών μητροπολιτών με νέο τέχνασμα του Μακαρίου, για να μείνει στην εξουσία ως πρόεδρος και ως αρχιεπίσκοπος. Κάλεσε λοιπόν από πατριαρχεία Ιεράρχες στην Κύπρο, ούτως ώστε στην Ιερά Σύνοδο να έχει την πλειοψηφία, για να παραμείνει και στα δύο αξιώματα, με αποτέλεσμα οι Ελληνοκύπριοι να διχασθούν σε Μακαριακούς και Γριβικούς, αφού και ο Γρίβας κατέβηκε στην Κύπρο. Από δω και πέρα η Κύπρος ήταν καταδικασμένη. Αρχίζει ο εμφύλιός μας σπαραγμός. Μακαριακοί πρώτα να σκοτώνουν τρεις αγωνιστές της ΕΟΚΑ και οι Γριβικοί, αντιδρώντας και αυτοί, άρχισαν να φονεύουν Μακαριακούς και η Τουρκία να καραδοκεί περιμένοντας την κατάλληλη ευκαιρία για να εισβάλει στην Κύπρο, η οποία δόθηκε με το πραξικόπημα. «Αφήστε τους Ελληνοκύπριους να αλληλοτρώγονται και θα μας δώσουν την ευκαιρία που χρειαζόμαστε», δήλωσε ο Μπουλέντ Ετζεβίτ. Αυτά όσον αφορά το Μεγάλο Ηγέτη Μακάριο. Υ.Γ. Η αλήθεια, κύριοι, κανένα δεν έβλαψε, αντίθετα βοηθά στο να γνωρίζει ο λαός όλα όσα μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση. Για την περίοδο 1964, επίσης πρέπει να αναφέρω την άφιξη του υπουργού Άμυνας της Ελλάδος, Πέτρου Γαρουφαλιά, ο οποίος έφερε στις βαλίτσες του σχέδιο λύσης του κυπριακού με βάση την Ένωση, με μόνο όρο την παραχώρηση μιας τουρκικής βάσης, για περίοδο 50 χρόνων, στην Καρπασία. Ο μεγάλος πολιτικός της Ελλάδος τότε, Γεώργιος Παπανδρέου διαλαλούσε από τη Θεσσαλονίκη «η Ένωση έρχεται, η Ένωση ήρθε» για να έρθει μετά και να μας πει, «άλλα συμφωνούμε και άλλα πράττετε Μακαριότατε». «Και τι θα γίνει με μένα, κύριε υπουργέ», ρωτά ο Μακάριος τον υπουργό Άμυνας. «Εσείς, Μακαριότατε, θα περιοριστείτε στα εκκλησιαστικά σας καθήκοντα», απαντά ο υπουργός. «Όχι, θέλω να γίνω αντιβασιλεύς της Ελλάδος», απαντά ο Μακάριος. «Μα το σύνταγμα της Ελλάδος δεν προνοεί για κάτι τέτοιο», απαντά ο υπουργός. Και έτσι χάσαμε μια από τις καλύτερες ευκαιρίες που παρουσιάστηκε για λύση με βάση την Ένωση. Αυτά από το βιβλίο του Πέτρου Γαρουφαλιά. Να αναφέρω επίσης ότι στον Πενταδάκτυλο είχαν στηθεί πολυβολεία για την περίπτωση τουρκικής εισβολής, αλλά ο Μακάριος τα διέλυσε για τουριστικούς λόγους, όπως δήλωσε ο ίδιος.